Letterlijke betekenis baäl
Baäl was een Kanaänitische god, vrijwel zeker een weergod. Tot op heden noemt men in de Arabische omgangstaal de natuurlijke landbouw, waarin gewassen van regen afhankelijk zijn, de Baälitische landbouw (زراعة بعلية - zira'a ba'liya). Baäl komt veelvuldig voor in de Hebreeuwse Bijbel. De definitie van ‘Baäl’ zoals die verband houdt met de Bijbel. Voorbeelden van ‘Baäl’ in Bijbelverzen. 
Afgodendienst betekenis Dit artikel zal de betekenis, geschiedenis en implicaties van afgoderij verkennen, met een focus op het Bijbelse perspectief. Het doel is om een helder begrip te bieden van wat afgoderij inhoudt en hoe het wordt afgekeurd in de Bijbel, met een diepe duik in de relevante Bijbelteksten en historische context. Wat is afgoderij?.
Letterlijke betekenis baäl Het Hcbr. woord baCal betekent: heer, bezitter. In het Akkadisch gebruikt men een woord bêlu, dat dezelfde betekenis heeft.
Baäl etymologie
The Septuagint renders the name as Baälzeboúb (βααλζεβούβ) and as "Baʿal of Flies" (βααλ μυιαν, Baäl muian). Symmachus the Ebionite rendered it as Beëlzeboúl (Βεελζεβούλ), possibly reflecting its original sense. [93] [i] This has been proposed to have been B‘l Zbl, Ugaritic for "Prince Baal". [94] [j] [k] [l]. name of a Semitic solar deity worshiped, especially by the Phoenicians and Carthaginians, "with much license and sensuality" [Century Dictionary], late 14c., Biblical, from Late Latin Baal, Greek Baal, from Hebrew Ba'al, literally "owner, master, lord," a title applied to any deity (including Jehovah; see Hosea ii), but later a name of the particular Phoenician solar deity; from ba'al "he.- Baäl etymologie בעל. The verb בעל (ba'al) means to exercise dominion over; to own, control or be lord ubiquitous noun בעל (ba'al) means lord, master and even husband, and its feminine counterpart בעלה (ba'ala) means mistress or landlady.
Semitische goden
Ancient Semitic religion encompasses the polytheistic religions of the Semitic peoples from the ancient Near East and Northeast the term Semitic represents a rough category when referring to cultures, as opposed to languages, the definitive bounds of the term "ancient Semitic religion" are only approximate but exclude the religions of "non-Semitic" speakers of the region such as. The term Semitic religions most commonly refers to religions that were founded in Western Asia, such as pre-Abrahamic polytheisms and the Abrahamic religions like Judaism, Christianity, Islam, and Mandaeism.- Semitische goden De goden van onderworpen steden werden behandeld als lager geplaatste familie van de stadsgod die op bezoek kwamen in zijn/haar tempel. Dit kwam ook voor bij de Babyloniërs. In het 3e millennium wordt Mesopotamië grotendeels bezet door een Semitisch volk, de Akkadiërs.
Oude testament figuren
Aäron - Abel - Abia - Abiam - Abigaïl - Abihu - Abinadab - Abiram - Abisaï - Abjathar - Abner - Abraham (ook: Abram) - Absalom - Achab - Achan - Achaz - Achimelech - Achis - Achitofel - Adam - Adonia - Adriël - Agag - Ahasveros - Achazja van Israël - Achazja van Juda - Ahia - Ahimaäs - Ahio - Aholiab - Amasa - Amazia - Amiël - Amnon - Amon - Amos - Amram (zoon van Kahath) - Amram (zoon. Oude Testament. Vroege leiders. Adam en Eva in het begin. Noach ca. v.C. Abraham en Sara Nieuwe Testament – 1e eeuw n.C. Rondom Jezus. Maria, moeder van Jezus.Oude testament figuren Het Oude Testament gaat vooral over Gods omgang met de Joden als zijn uitverkoren volk, dat zich collectief Israël noemde. Na het verhaal over de schepping van de wereld door God en de opkomst van de menselijke beschaving, vertellen de eerste zes boeken niet alleen de geschiedenis, maar ook de genealogie van het volk van Israël tot de verovering van en vestiging in het Beloofde Land onder de.