Een pleonasme is een uitdrukking waarbij een eigenschap die al in een woord besloten ligt nogmaals wordt benoemd met een ander woord. Voorbeelden hiervan zijn “aanwezige toeschouwers”, “brandend vuur” of “openstaande vacature”. Pleonasme. Bij een pleonasme wordt een eigenschap die al onlosmakelijk aan een begrip verbonden is, ook benoemd door een ander woord. Voorbeelden van pleonasmen zijn: een houten boomstam; gele boterbloemen; de hete/warme zon; de uiterste limiet.
Definitie pleonasme betekenis Een pleonasme (Grieks πλεονασμός, pleonasmós: 'overvloed') is een woordgroep bestaande uit een hoofdwoord en een of meer toegevoegde woorden, die (expliciet) een eigenschap toevoegen die reeds (impliciet) in het hoofdwoord besloten ligt.
Pleonasme uitleg
Voorbeelden: Pleonasme, tautologie of contaminatie. Pleonasme: De opgesloten gevangene krijgt een bezoeker. “Opgesloten” en “gevangene” betekenen niet hetzelfde, maar opgesloten zijn is wel een inherente eigenschap van een gevangene. Tautologie: Ik ga toch naar het concert, want ik heb immers al een kaartje. De termen pleonasme en tautologie zijn allebei gevallen van ‘twee keer hetzelfde zeggen’. Als dat bewust en met een reden gebeurt, vallen pleonasmen en tautologieën onder de stijlfiguren. Als het overbodig is om twee keer hetzelfde uit te drukken, kun je van stijlfouten spreken. Pleonasme.
Pleonasme uitleg Een pleonasme is een veelgebruikte stijlfiguur in de Nederlandse taal, zowel in gesproken als geschreven vorm. Maar wat betekent een pleonasme precies, en hoe verschilt het van een tautologie? In dit artikel bespreken we de definitie van een pleonasme, geven we duidelijke voorbeelden en leren we je hoe je pleonasmen kunt herkennen en vermijden.
Taalkundige termen
termenTaalkundige termen. Deze lijst is verre van compleet, maar ik heb geprobeerd een overzicht te maken van de meest voorkomende/gebruikte termen in een vak als taalkunde (inleiding). Dit is een vak dat wordt gegeven bij de verschillende taal en cultuurstudies aan de universiteiten.
Taalkundige termen taalkundig verrijkt: voorzien van taalkundige informatie, zoals woordsoort en lemma, d.m.v. codes of tags. taalkundige verrijking: het toevoegen van taalkundige informatie aan (woorden in) een tekst, bijv. informatie over de woordsoort, meestal d.m.v. bepaalde codes of tags.
Stijlfiguur pleonasme
Een pleonasme is het met een bijvoegelijk naamwoord of bijwoord benadrukken van een eigenschap die al tot uitdrukking komt in het (daarop volgende) zelfstandig naamwoord / werkwoord. Pleonasmen behoren tot de meeste bekende stijlfiguren. Pleonasmen en (vooral) tautologieën zijn lang niet altijd ‘fout’. Een schrijver gebruikt ze vaak bewust als stijlfiguur, meestal om ergens extra nadruk op te leggen. Het pleonasme lange slungel klinkt bijvoorbeeld extra lang en kwaadwillige laster extra erg.
Stijlfiguur pleonasme Een pleonasme is een veelgebruikte stijlfiguur in de Nederlandse taal, zowel in gesproken als geschreven vorm. Maar wat betekent een pleonasme precies, en hoe verschilt het van een tautologie? In dit artikel bespreken we de definitie van een pleonasme, geven we duidelijke voorbeelden en leren we je hoe je pleonasmen kunt herkennen en vermijden.
Redundantie taal
Redundantie betekent in de taalkunde dat bepaalde taalcomponenten overbodig zijn voor de informatieoverdracht. Die overbodige componenten zelf worden redundant genoemd. Redundantie betekent niet dat de overbodige elementen kunnen worden weggelaten. Redundantie Lett: Overtolligheid. Meer informatie versturen dan strikt nodig is. We gebruiken redundantie vooral bij digitale systemen voor het versturen of vastleggen van informatie. Als je dat op een slimme manier doet kan de informatie veel betrouwbaarder overgebracht worden.
Redundantie taal Ook gesproken en geschreven taal bevat soms redundantie. Dat kan functioneel zijn, maar niet altijd. De redundantie komt op alle taalniveaus voor, met name in spelling, uitspraak, syntaxis en semantiek.
